Publié le 21 May 2025 par su_laetis
Colette woonde ongeveer tien jaar in Corrèze tussen 1911 en 1923. Degenen die haar echt goed kennen zullen dit weten, maar voor anderen is het een beetje een mysterie...
Voor de goede orde: het begon allemaal met een liefdesverhaal (zoals zo vaak!).
Colette werd verliefd op Henry de Jouvenel, een van de hoofdredacteuren van de krant Le Matin, en schreef op dat moment haar eerste verhalen. Het was 1911 en het was liefde op het eerste gezicht. Henry de Jouvenel nam haar mee naar haar geboortestreek Corrèze.
Ze verbleef in het kasteel van Castel-Novel, door Colette "La grande baraque" genoemd. Ze bracht er de zomermaanden door tussen 1911 en 1923.
Ze was vooral dol op de Corrèze en vooral op "de vruchten van de Limousin aarde".
Op 19 december 1912 trouwde ze met Henry de Jouvenel en in juli 1913 werd Colette Renée de Jouvenel geboren. Ze werd opgevoed in Corrèze door een Engels kindermeisje, Miss Draper. Ze had dezelfde bijnaam als haar moeder, Bel-Gazou (wat "mooie taal" betekent in Provençaals patois, omdat Colette's vader uit Toulon kwam).
Hier is Colette's portret van haar dochter:
"Bel-Gazou, vrucht van de Limousin bodem! Vier zomers hebben haar in de kleuren van dit land geschilderd. Ze is donker en geglazuurd als een oktoberappel, als een aardewerken pot, met een kort, stijf hoofd van korenzijden haar, en in haar ogen, noch groen, noch grijs, noch bruin, bruin, groen, grijs, de weerspiegeling van de kastanje, de zilverkleurige stam, de schaduwrijke lente...". (Colette, Les Heures longues, 1917)
In Corrèze nam Colette Pauline Vérine (uit Dampniat, vlakbij Brive) in dienst, die haar favoriete kok, handlanger, vertrouwelinge en vriendin werd.
Ze volgde haar 38 jaar lang, overal en tot het einde. Colette hield van alle geneugten, vooral van lekker eten. Colette was een grote fijnproever en ze werd al snel verliefd op de keuken van de Correze, "eten dat even eenvoudig als alliantieus is... Elke dag een kopje room uit de hemel en knoflook per karrenvracht", brief aan Annie de Pène, Castel-Novel, 3 augustus 1917, of "ik at zes tenen knoflook voor het avondeten en twee uien voor de lunch". Ze had het ook over eekhoorntjesbrood, gevogelte, gezouten boter, bloedworst...
Colette had een behoorlijke eetlust, die haar haar hele leven is bijgebleven. Pauline zei altijd: "Mme Colette schrijft beter als ze goed gegeten heeft".
Dit is slechts een kleine greep uit wat ze lekker vond.
De 150e geboortedag van Colette staat dit jaar centraal bij de evenementen in de Tuinen, met drie thema's: gastronomie, muziek en de tuin.
Andere avonden - programma nog bekend te maken
Vind je ook leuk...